Koray Emre Çokbankır

Hiç unutmam ilkokulda öğretmenimiz eşinden dolayı tayini çıkıp giderken, tüm
sınıf günlerce gözyaşı dökmüştük. Bu ne biçim bir sevgiydi ki, bir yıl sonra
hocamız eşinden bir yıl ayrı kalmayı göze alıp 5. sınıfta geri dönüp bizleri
tekrar okutmuştu. Anladım ki zordu gitmek.İzmir'de bir koleji kazanıp iki yıl o okulda okuduktan sonra çeşitli sebeplerden
ayrılmak zorunda kalmıştım. Oranın ortamına hiç uymamış olmaktan dolayı
sevemediğim bu okuldan ayrılırken bile koca bir yaz tatili arkadaşlarım ve
öğretmenlerimden ayrılmanın hüznünü yaşamıştım. Evet zordu gitmek.Hepimiz okuduğumuz okulların son sınıflarında biraz daha büyümenin heyecanını,
yıllarca beraber okuduğumuz arkadaşlardan kopacak olmanın hüznüne karıştırmadık
mı? Öğrendim ki çok zordu gitmek.Üniversite mezuniyet törenlerinin coşkusu ve hüznü ise bambaşkadır hepimizin
hayatında, herşey bitmiş ve asıl mücadele başlayacaktır artık. Dört bir taraftan
gelmiş arkadaşların çoğu memleketlerine dönecek belki de asla bir daha yüz yüze
gelinemecektir. Zor olmuştu gitmek.Asker ocakları ise bir başka alemdir. Aylarca aynı koğuşta kaldığın, aynı yemeği
yediğin, çarşı iznine bile beraber çıktığın arkadaşlarından ayrılmanın hüznünü
çoğumuz yaşamıştır. Tekrar özgür olacakken bie zordu gitmek.Anlaşamadığımız eşimizden veya sevgilimizden ayrılırken bile çok zordu gitmek.Hepimizin hayatında gitmeler olmuştur. Bazen mecburiyet bazen ise kaderin bir
cilvesi olarak. Ama gitmenin de bir adabı, edepli tarafı, vefası olmalıdır.Bu kulüp sizlere karnınızı doyuracak parayı veremedi belki, sıcak bir çorba,
yatacak güzel bir tesis sağlayamadı, yeri geldi deplasmanda kaldınız, yeri geldi
otobüse mazot parası topladınız. Bunlar ve daha fazlası evet oldu beyler ama
sizleri bir hiçken, daha adınızı sanınızı kimse duymaz iken, bu şanlı kulüp, bu
büyük camia sizlere forma verdi, piyasaya çıkardı. Dillere detan, ülkenin her
tarafında adından övgüyle söz edilen bu taraftar sizlere ne mal olduğunuzu bile
bile, göre göre destek verdi, alkışladı, en uzak deplasmanda bilr yanlız
bırakmadı. Bu semtin insanı, esnafı sırf Göztepe futbolcusu olduğunuz için size
veresiye verdi, size selam verdi.Bu kulübe, bu camiaya, bu taraftara, bu semte borcunuz var beyler. Bu borcu
ödemeden gitmek de erkekliğe, insanlığa sığmaz. Bu kulüp olmasa birçoğunuz hala
da toprak sahalarda biri bizi keşfetsin diye yırtınıyor olacaktınız. Bu kulübe,
bu camiaya, bu taraftara, bu semte borcunuz var. Bu borcu ödemeden kaçanlara
lanet olsun.Sizler belki çektiniz ama sizden sonra gelecek topçular sizlerden gelecek
bonservis paraları sayesinde çekmeyecek. Ödeyin borcunuzu hanginiz nereye
isterse gitsin. Ama fırsatçılık yapan şerefsizlere de hakkımız helal olmayacak
buda bilinsin.Koray Emre ÇOKBANKİR