2003-2004 Sezonu

Dibe vurmak Hasan Elidemir Maçtan çıktım. Yürüyorum. Stadın içinde olması gereken ama dışarıda sonucu bekleyen tanıdık Göztepeli simalara rastladığımda içim acıyor. "Tanrım" diyorum. "Bu ne büyük sevgi"... Göz göze geliyorum her biriyle. Sonra kafaları öne eğip, hiç konuşmadan uzaklaşıyoruz. Göztepe'de kısa süre görev alma onuru yaşamış bir futbolu insanı olarak, onları çok ama çok iyi anlıyorum... Ancak şu satırları yazana kadar, maç biteli 2 saat geçtiğinden, duygusallıktan vazgeçip gerçeklere dönüyorum. Bu takım düşmez, düşmemeli de. Ama diyelim ki düştü. O da dünyanın sonu değil ki... Bazen tepelere ulaşmak için dibe vurmalı... Ekrem Al iyi bir teknik adam, kendisini hiç tanımam ama zor şartlarda elinden geleni yapan adam gibi bir adam. En azından dışarıdan öyle gözüküyor. Bu saatten sonra genç Göztepeli oyuncular kazanmak, bence maç kazanmaktan da önemli. Ekrem Hocanın genç yıldız Koray'a imza attırmaya çalışması, Göztepe'nin geleceğine önem verdiğinin en somut göstergesi... Benim de, İskender Tuğsuz'un da içinde olduğu zamanın yönetimi, Süper Lig'de 7. olmuştu. Peki sonra ne oldu ? Servetler, Mustafa Özkanlar, daha kimler kimler, Göztepe vitrinini kullanıp bedavaya çekti gitti. İş mi yapmışız ?... Demem o ki. Takımlar bazen küme düşerler. Bazen şampiyon olurlar. Bazen hata da yaparlar ama hiçbir zaman ölmezler. Hele bu kadar seveni varken...