Özkan Cengiz
Bu e-Posta adresi istenmeyen posta engelleyicileri tarafından korunuyor. Görüntülemek için JavaScript etkinleştirilmelidir.
Umut
İnsan bazen anlatmak ister dili dönmez veya dilinin ucundadır bir türlü dökülmez. İşte böyle anlarda esasında becerikliyimdir hızlıca düşünüp bir şeyler yumurtlayabilirim. Ama daha sonra düşündüğümde öyle söylemeseydim de böyle söyleseydim diye de analiz yapmışlığım da çoktur. Bugün çevre yolundan eve gelirken de benzer bir ruh hali içerisinde hep düşündüm acaba neydi? Acaba neydi?
Neredeyse şubat başından beri uç uca eklenmiş seyahat trafiğinden sonra dün haftalar sonra belki de ilk defa hafta içi İzmir’e geldim. Hafta sonu yaşanacak maçında heyecanıyla yoğun bir Göztepe gündemi ile iç içeyiz telefonu her elime aldığımda yüzlerce mesaj her Göztepe grubunda onlarca konu yüzlerce farklı açıdan tartışılıp duruyor. E böyle olunca gününüzde her zamanki gibi Göztepe ile doluyor.
Bu hengamenin içerisinde kendimi Adnan Süvari tesislerinde buldum. Her ne kadar antrenmana yetişemesem de antrenman sonrası yemekte futbolcularımızla, yöneticilerimizle, Başkanımızla ve yolu düşen Göztepeli abilerimizle kardeşlerimizle bir arada olma şansı yakaladım.
Haberler, konuşmalar, anılar, herkes hafta sonu oynanacak maçın maçtan ötesi olduğunun farkında ekstra bir motivasyonla ile hazırlanmış. Göztepe bu her şeyi yaşayacaksın kontenjanını kenara koyarsak ksk hakkıyla uğurlanacak gibi duruyor.
Ama her nedense ben hep girişteki duygu içerisindeydim tamam herşey güzel ama bir şey eksik, sanki içimizdeki tam aktaramıyoruz tam ifade edemiyoruz hissettiklerimizi tam olarak aktarmayı başaramamışız. Tamam önemli maç, tamam sezonun telafisi, tamam yeneceğiz, sıkıntı yok.
Ama bu mudur 7 yaşındakinden 87 yaşındakine içimizdeki heyecan içimizdeki duygu bir maçı kazanmak mıdır? Oyuncularımıza Yöneticilerimize Başkanımıza aktarabildiğimiz tüm duygu bu maçı kazanmak mıdır? Böyle düşününce canım sıkıldı. Sanki eksik bir şeyler var sanki tam olarak içimizdekini anlatamamışız acaba bizde mi unutmuşuz.
Çevre yolunda çok düşündüm. Neydi istediğimiz neydi beklediğimiz neydi içimizdeki anlamsız istek. Buldum. “UMUT”
Bizi Göztepeli yapan Göztepeli tutan içimizdeki heyecanı söndürmeyen her gün büyüten şey UMUT , başarı değil, galibiyet değil, gol değil, puan değil UMUT. Hepimizi Göztepeli yapan, “Bakmayın bize anlayın bizi ölümüne seviyoruz Göztepe’mizi” derken dolan gözlerimizin içindeki duygu “UMUT”
Sonra dedim nasıl anlatırız bunu nasıl aktarırız örneğin yemekte Sn. Papatya bardağı çalıp herkesin dikkatini çektiğinde deseydi ki buyrun anlatın bakalım nedir Göztepe’lilik, madem çok iyi biliyorsunuz anlatın bizde duyalım ne istiyorsunuz.
1990 yılında bir spor okulu öğrencisi olarak tanıştım Göztepe ile, maçlara yoğun olarak gitmem biraz daha sonrasına rastlar ama ilk göğsünde arma olan tişörtü o zaman giydim. Eniştem çevik kuvvet amiriydi oradan sebep bütün hafta sonumuz maçlarda geçerdi bazen teyze oğullarıyla 2 günde 6-7 maça giderdik. O zaman aldım tribünlerin kokusunu, Göztepe tribünlerinin diğerlerinden farkını heyecanını, maçtan 2-3 saat önce kapanırdı kapılar, her maç öncesi sanki şampiyonluk maçı gibi konfetiler dağıtılırdı, ses kontrol yapar gibi İsmail abi orta sahanın ortasına çıkar prova yaptırırdı dakikalarca eğlenirdik. Çok mutluyduk tribünlerde.
Çok mu başarılıydı takım ne alem deydi ligde neredeydi oyun olarak neredeydi şöyle anlatayım 1990-1991 de bugünkü ismi ile PTT 1.ligde yani şu anki ligimizde üst üste 9.sezonu oynuyorduk ve o tarihten sonra bu ligde tam 9 sezon daha oynadık. Yani aralıksız olarak çıkmadan düşmeden tam 18 sezon bu ligde mücadele ettik. Bugün bir sene daha kalacağız diye dünyamız yıkılmış gibi davrandığımız sorun ettiğimiz ligde tam 18 sezon üst üste oynadık.
Genel bir özet yap derseniz birkaç sezonu istisna sayarsak geriye kalan tüm sezonlarda ilk yarı şampiyonluğa ikinci yarı düşmemeye oynadık. (Komik değil mi, şimdi böyle yazınca dikkatimi çekti bu sezonda aynı klasik Göztepe PTT 1.Lig sezonu olmuş) ve bu 18 sezon boyunca biz hiç eksilmedik hep arttık, hiç küsmedik hep çoştuk ve en nihayetinde Göztepe tribünü olduk.
Belki de bu 18 sene olmasaydı üst üste düştüğümüz sezonlar bu kadar güçlü olamazdık. Başarısızlıklarla dolu günlerde bu kadar dik duramazdık. Bizi bu kadar mutlu eden neydi. Bugün bir mağlubiyette dünyayı yıkarken 18 sezon boyunca bizi çoşturan neydi. “UMUT”
Bu umut afişlerimize de yansırdı
"Yaş Ortalamamız 18, Ne Avrupa Zaferleri, Ne Birinci Lig Göremedik, Ama Önemli Değil, Efsane Göztepe'yi Biz Atalarımızdan Dinledik” ,
“İlle de Görmek İçin mi Yaşanır Güzel Günler? Uğruna Beklemekte Güzel!”
Kaybolmayan umudumuz vardı. En kötü günde en büyük olmak Göztepeli olmaktı şiarımız, Bugün de bir şey değişmedi ne kadar konjonktürün başarılı olmalısın empozesine rağmen aynıyız esasında;
Bütün bunların ardından sadede gelelim ne istiyoruz biz, ne istiyor bu Göztepeliler. Tek bir şey istiyoruz kalan son 7 maçta Başkanımızdan, Yönetimimizden, Hocamızdan, Futbolcularımızdan, UMUT.
Bu sezon olur olmaz derdimiz değil, ama bu sezonun ardından gelecek sezon için bir umut istiyoruz.
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde Türk Futbolunu tanıdık
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde PTT 1 ligi tanıdık,
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde Yönetimimizi tanıdık,
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde Arkadaşlarımızı tanıdık,
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde İzmir’i tanıdık,
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde takım olduk,
Bu sezon geçti ama bu sezon sayesinde GÖZTEPELİ olduk.
diye masaya vurmanızı istiyoruz.
Seneye öyle bir takım olacağız ki, hepimiz heyecanlı ama tecrübeli bir takım gibi her şeyi öğrenmiş iskeleti oturmuş, bütün acemiliğimizi atmış üstümüzdeki formanın ağırlığını, bu ligin düzenini çözmüş, birkaç takviye ile ligin tozuna atan Ptt 1 ligi dağıtacağız mesajını istiyoruz.
İşte o zaman yürüdüğümüzde ses gelecek Göz Göz Göztepe çekince gözlerimiz dolacak, çimlere forma için çıkacağız. Forma için oynayacağız. Tribündeki Göztepeliler gibi hırsımız gücümüz olacak umudumuz hep dolu olacak demenizi istiyoruz.
Görmek istediğimiz hissetmek istediğimiz yaşamak istediğimiz Göztepe takımı bu Göztepe bu. Her Pazar çimlere çıkar yeneriz yeniliriz ama sonuna kadar mücadele eder bir sonraki hafta için umut dolarız.
Umuda koşarız umuda uzanırız umudu yaşarız. Biz Göztepe’yiz.
Kalan 7 maçta UMUT olun bize oynayın oynatın çoşun çoşturun sanki açık ara şampiyonluğa oynuyor gibi sanki bu sezon hiç bitmeyecek, gibi aralıksız duraksız durmadan ileriye.
Umutlanalım şimdiden umutlanalım yaz bitsin sezon başlasın diye gün sayalım. Bu kalan 7 maçta umudu aşılayın bizlere bizde sizlere korkutan değil yücelten gücümüzü gösterelim bir olalım birlik olalım. Göztepe olalım.
Bu yedi maçı böyle yaşadık mı bakarsınız gelecek sezona gerek kalmaz bu sezondan uçarız hayallere
Bir UMUT.
Alayına İsyan İnadına Göztepe
İlk Günden Bugüne Bugünden Sonsuza HERŞEY TEK BÜYÜK GÖZTEPE İÇİN…
Özkan Cengiz
Bu e-Posta adresi istenmeyen posta engelleyicileri tarafından korunuyor. Görüntülemek için JavaScript etkinleştirilmelidir.
