İşte İmam, işte cemaat (!)
Çağatay Çağlar
Beklenen gün geldi. Beklenen zaman geldi. Beklenen yıl geldi. Efsane geldi. Liglere neşe, renk, canlılık, bereket getirecek... Özlemişim şampiyonluğu, mutluluğu... 17 yıl aradan sonra Antalya’da yaşadığım şampiyonluk coşkusu bir başkaydı ama bu da çok güzel be yavvv... Şampiyonluk anlatılmaz yaşanır. Atatürk Stadı’nda olmanız lazımdı. O ortamı, o güzelliği görmeniz lazımdı. Göztepe sevgisi anlatılmaz yaşanır. 7’den 70’e herkes sarı-kırmızı renklere bürünmüş, çocuğuyla, çocuğuyla, eşiyle, sevgilisiyle maça gelmiş. Gönül vermek hiç bir şeye benzemez. Abdestiz namaz misali, Göztepe aşkı bambaşka... Oğlum, Berke, kızım Lara benden beter oldu. Ne şampiyonluk gördü, ne yaşadı diyordum. Allah’a şükürler olsun, Berke 12, Lara 8 yaşında bu duyguyu yaşadılar. Yaşadılar ama acaba onlara iyilik mi yaptım, yoksa kötülük mü acaba? Bir kere bulaştı Göztepelilik onlara. Artık tanrı onlara uzun ömürler versin. Bu aşk bitmez. Bu aşk tükenmez... İsyanları bile farklı bu taraftarın. Küllerinden doğup, çığ gibi büyüyen bir yandaş topluluğu. Artık yaşam onlar için iki şey. İnadına ve inadına Göztepe... İmam buysa cemaat budur(!) Alem buysa Göztepe’de budur. Söze, lafa gerek yok. Bırakın Göztepeli taraftarlar konuşsun, kainat dinlesin. Dinlemeyen, uzak dursun, dinlemeyi öğrensin. Öğrenmemek ayıp değil,bilmemek ayıp. Kimse kusura bakmasın. Alemin kralı değil, alemin efendisi geldi, geliyor. Alayına isyan, inadına Göztepe... Emeği geçen herkese sonsuz teşekkürler. Çorbada tuz, muz, çikolata, acı biber falan, filan. İmam böyleyse, cemaat budur...
Bank Asya... Tanrı senin ve diğer takımlarının yardımcısı olsun...Sayın İmam Altınbaş, "sana ve ekibine çok teşekkürler. Emeğiniz, alın teriniz helal olsun. Kesene bereket... Bu sezon en çok eleştirdiğim Teknik Direktör Özcan Kızıltan’a, ekibine, öğrencilerine, malzemecisinden, masörüne, kulüp çalışanların tümüne ve bu şampiyonlukta tüm emeği geçen herkese sonsuz sevgiler ve teşekkürlerimi sunarım. Değerli eski meslektaşım Konak Belediye Başkanı Hakan Tartan ağabeyim. Sen üzerine düşen görevi yaptın. Yapmaya da devam edeceksin. Seni kıskananlar çatlasın, kötü günde de ,iyi günde de Göztepe’nin yanında oldun. Sana da helal olsun... Göztepem, yolun açık, şansın bol olsun...
Yer sarı, gök kırmızı
Erşan Yetişir
Bugün maç yorumu yapmak istemiyorum. Bugün şampiyonluğu yazmak istiyorum… O büyük Göz Göz korusunu ve maç sonrası kutlanılan coşkuyu yazmak istiyorum…
Sabahın ilk ışıkları ile Güzelyalı’dan, başlayan Göz Göz dalgası ilerleyen saatlerde İzmir’in, dört bir yanından gelen akın akın sarı kırmızılı renklere aşık binlerce insanın katılımı ile Tsunamiye dönüştü.
Yediden yetmişe Göztepe sevdalısı tribünde yerini aldığı zaman manzara gerçekten muhteşem görünüyordu. Her yer sarı kırmızıya bürünmüş taraftarlar takımlarına müthiş destek veriyordu. Maçın hemen başından gelen 2 gol koca bir sezonunda en büyük hediyesiydi taraftara. Gol sonrası başlayan kutlamalar hakemin bitiş düdüğü ile adeta görsel bir şölene döndü. Binlerce sarı kırmızılı Göz Göz aşığı futbolcular ile bütünleşerek şampiyonluk nasıl kutlanır dosta düşmana gösterdiler. Hepsini yüreklerine sağlık…
Bu şampiyonluğu en çok onlar hak etti her maç takımlarına kayıtsız şartsız destek verdiler. Şimdi gün onların artık şampiyonluğun tadını doyasıya çıkarsınlar. Maç çıkışı konvoy halinde Güzelyalı sahiline hareket eden binlerce sarı kırmızılı aşığı, gece sahili sarı kırmızıya boyadı. Şampiyonluğunuz kutlu olsun…
Bu şampiyonlukta emeği geçen başta İmam Altınbaş ve ekibine, takımın başında görev alan teknik ekibe ve her maç formalarını 90 dakika ıslatan futbolcu kardeşlerime şampiyonlukları analarının ak sütü gibi helal olsun. Tüm Göztepeli taraftarlar adına hepsine ayrı, ayrı teşekkür ediyorum. Şimdi durmak yok. Hedef artık Süper Lig olmalı. Göztepe camiası gerek yönetim gerekse muhteşem taraftarı ile bunu başaracak güçte. Şampiyonluğunuz kutlu, gelecek yol hedefiniz süper lig olsun.
İsyanla başlayan efsane Göztepe
Sinan Genç
Şampiyonluk bu herkese nasip olmaz... Çünkü içinde emek vardır, coşku vardır ama o coşkunun içerisinde çile de vardır, acı da gözyaşı da... O acıyla ve sevgiyle yoğrulmuş coşkuyu yaşamak bir ayrıcalıktır. Bu tökezleyip yere düştüğün anda ayağa kalkıp yürüyebilmenin, acıları içine gömüp bir sevdanın peşinde koşmanın zaferidir. Futbolcu, teknik adam için geleceğinde etiket, mesleğinde rütbe, yaşamında onurdur gururdur... Hele hele bunları yaşadığınız kulüp Göztepe ise bu duygu çok daha farklıdır. Göztepelilik bir kültürdür. Ruhunda isyan vardır. Göztepe 'İsyanla başlayan bir efsanenin' gerçek adıdır. Göztepeli olmak da işte bundan bir ayrıcalıktır. İstanbul'a baş kaldıran, düzene karşı çıkan, mazisiyle beslenen, sevgisiyle büyüyen büyük bir çınardır Göztepe.... Göztepelinin partisi yoktur, o sevdanın meclisinde iktidardır. O nedendendir ki kimseye tenezzül etmez, sözünü sakınmaz... Yüreğinin sesiyle yürür... İzmir'in sokaklarında...
Evet, Göztepe dün 40 bine yakın taraftarıyla Çankırı'yı yenip şampiyonluğunu ilan etti... Bu benim de Göztepe ile yaşadığım beşinci şampiyonluktu... Hepsinin yeri benim için ayrı ama bu gerçekten çok farklıydı... Amatör kümeden bugüne gelen bir şarkının besteleriyle izledik bu maçı. Şeref tribününde İmam Altınbaş ve Ali Gültiken, sahada Özcan (Kızıltan) ve futbolcular, tribünde ise onbirlerce taraftar gerçek kahramanıydı bu destanın... Onlarla gururlandık, onları alkışladık... Diğerleri mi... Beni igilendirmez... Kim gelmiş, kim gelmemiş, neye gelmiş... Göztepe şampiyon oldu ya gerisi teferruat...
Benim bildiğim bir şey var... Göztepe efsanesi yeniden doğuyor. Bekle bizi Süper Lig, bekle Avrupa...
Altınbaş ne derse o
Şampiyonluk bu herkese nasip olmaz... Çünkü içinde emek vardır, coşku vardır ama o coşkunun içerisinde çile de vardır, acı da gözyaşı da... O acıyla ve sevgiyle yoğrulmuş coşkuyu yaşamak bir ayrıcalıktır. Bu tökezleyip yere düştüğün anda ayağa kalkıp yürüyebilmenin, acıları içine gömüp bir sevdanın peşinde koşmanın zaferidir. Futbolcu, teknik adam için geleceğinde etiket, mesleğinde rütbe, yaşamında onurdur gururdur... Hele hele bunları yaşadığınız kulüp Göztepe ise bu duygu çok daha farklıdır. Göztepelilik bir kültürdür. Ruhunda isyan vardır. Göztepe 'İsyanla başlayan bir efsanenin' gerçek adıdır. Göztepeli olmak da işte bundan bir ayrıcalıktır. İstanbul'a baş kaldıran, düzene karşı çıkan, mazisiyle beslenen, sevgisiyle büyüyen büyük bir çınardır Göztepe.... Göztepelinin partisi yoktur, o sevdanın meclisinde iktidardır. O nedendendir ki kimseye tenezzül etmez, sözünü sakınmaz... Yüreğinin sesiyle yürür... İzmir'in sokaklarında...
Evet, Göztepe dün 40 bine yakın taraftarıyla Çankırı'yı yenip şampiyonluğunu ilan etti... Bu benim de Göztepe ile yaşadığım beşinci şampiyonluktu... Hepsinin yeri benim için ayrı ama bu gerçekten çok farklıydı... Amatör kümeden bugüne gelen bir şarkının besteleriyle izledik bu maçı. Şeref tribününde İmam Altınbaş ve Ali Gültiken, sahada Özcan (Kızıltan) ve futbolcular, tribünde ise onbirlerce taraftar gerçek kahramanıydı bu destanın... Onlarla gururlandık, onları alkışladık... Diğerleri mi... Beni igilendirmez... Kim gelmiş, kim gelmemiş, neye gelmiş... Göztepe şampiyon oldu ya gerisi teferruat...
Benim bildiğim bir şey var... Göztepe efsanesi yeniden doğuyor. Bekle bizi Süper Lig, bekle Avrupa...
Altınbaş ne derse o
Halil Kiraz
Hiç unutmuyorum, 3.ligde Göztepe, Alsancak'ta İzmirspor'la oynuyor. Ve son dakika golüyle yeniliyor. Başkan İmam Altınbaş, istifaya çağrılıyor, büyük protestolar yağıyor. Hiç tepki vermiyor, Şeref Tribünün kapasından çıkarken karşılaşıyoruz:"Halil bey taraftar haklı. Elbette takımının başarısını istiyor. Ama ben söz veriyorum, bu takım her yıl bir Üst Lige terfi edecek..." Bayılmıştım alçakgönüllüğüne, hırsına...Altınbaş, 4 yıl içinde Göztepe'yi 3 basamak atlatarak ne kadar ciddi, planlı, proğramlı, tuttuğunu koparan bir şahsiyet olduğunu gösterdi. Şimdi Atatürk Stadında 40 bin seyircinin sevgi gösterileriyle karşılaşmak onun için de mutlulukların en büyüğü olmuştur. Ve ben bu büyük başkanı tanıdığım için Göztepelilere mesajım şu: Bekleyin, görün, Altınbaş bu takımı Süper Lige de çıkartır. Böyle taraftar dostlar başına. Takım amatör kümeye düştü, onların sevgi ve desteğinde niç eksilme olmadı. Beraber yürüdüler yağan yağmurda, beraber sevindiler, beraber üzüldüler. "Son gülen iyi güler" derler. Şampiyonluk Göztepeli taraftarlara armağan olsun. Ve Ali Gültiken...Futbolun içinden gelmiş, kendisipi sevdirmiş, saydırmış bir teknik adam. Göztepe'ye ne kadar büyük katkı yaptığı da ortada. Ve Özcan Kızıltan...Eskiler, "Aynası iştir kişinin lafa bakılmaz" derler, Bucaspor'u, şimdi de Göztepe'yi şampiyon yaptı. Ne kadar övsek hakkıdır. Kaleci Akın'ından başlayarak 25 kişilik kadroda emek veren tüm futbolcuları alınlarından öpüyorum. Onlar da bir tarih yazmanın kıvancını yaşamalılar. Kaptan İlhan gemiyi rotasına çok iyi soktu, tayfaların katkısı da süperdi. Koca bir sezonu geride bıraktık. Göztepeliler, Bandırma ve Bugsaş'la girdikleri yarışı bitime bir hafta kala kazanmanın gururunu doyasıya yaşamalılar.
Unutulmaz bir gün
Unutulmaz bir gün
Nevzat Güzelırmak
Avrupa'yı titreten Göztepe'nin neferlerinden biri olarak sarı-kırmızılı takımla unutulmaz zaferler yaşadım. Ama şuna inandım, tribünden izlemek çok zor şey. Şampiyonluk gününde büyük heyecan duydum, Atatürk Stadı'nda iş günü olmasına rağmen 35 bin seyirci toplamak çok az takıma nasip olur. Kapalı ve açık tribünler tıklım tıklım dolunca ister istemez Göztepe'yi Süper Lig'de oynarken düşündüm. Demek ki Üç Büyükler İzmir'e gelse sadece bir kale arkasında oturacak. Şimdiye dek sürekli eziklik yaşadığımız, F.Bahçe, G.Saray, Beşiktaş ve Trabzonspor için koşanları gıptayla izlediğimiz için hayali bile güzel. Bank Asya'da eğer güçlü bir ekip oluşturulursa ve zirve mücadelesi verilirse Atatürk Stadı'nda Göztepe 20 bin seyirciden aşağı oynamaz.
Tabii ki dünkü şampiyonluk gününde Göztepe'den iyi futbol yerine sadece netice bekleniyordu. Bu maçlar öyle maçlardır. Bu nedenle kaptan İlhan'ın nefis golünün, ardından takımın yıldızı Tayfun'un golleri net galibiyeti getirdi, bu arada 4-5 mutlak gol fırsatı harcandı, direkler golleri kurtardı. Futbol Federasyonu Başkanımız Mahmut Özgener'in Göztepe'ye inanarak ve kupayı Atatürk Stadı'na getirtmesi ve Göztepe'nin başarısını taçlandırması çok güzeldi. Tabii Göztepe'nin şampiyonluğunda en büyük alkış bu takıma inanan, sahiplenen ve maddi, manevi önünde duran başkan İmam Altınbaş'a. Altınbaş'ın bu kadronun üzerine katarak önemli transferlerle Bank Asya Birinci Lig ve daha ötesinde Süper Lig'de başarılara imza atacağına da inanıyorum. Futbol Direktörü Ali Gültiken, teknik direktör Özcan Kızıltan, sporcular ve çorbada tuzu bulunan herkesi candan kutluyorum. Ve muhteşem taraftar. Sizleri de yere görğe sığdıramıyorum. Helal olsun...
Övünmekte, çok haklısın...
Tabii ki dünkü şampiyonluk gününde Göztepe'den iyi futbol yerine sadece netice bekleniyordu. Bu maçlar öyle maçlardır. Bu nedenle kaptan İlhan'ın nefis golünün, ardından takımın yıldızı Tayfun'un golleri net galibiyeti getirdi, bu arada 4-5 mutlak gol fırsatı harcandı, direkler golleri kurtardı. Futbol Federasyonu Başkanımız Mahmut Özgener'in Göztepe'ye inanarak ve kupayı Atatürk Stadı'na getirtmesi ve Göztepe'nin başarısını taçlandırması çok güzeldi. Tabii Göztepe'nin şampiyonluğunda en büyük alkış bu takıma inanan, sahiplenen ve maddi, manevi önünde duran başkan İmam Altınbaş'a. Altınbaş'ın bu kadronun üzerine katarak önemli transferlerle Bank Asya Birinci Lig ve daha ötesinde Süper Lig'de başarılara imza atacağına da inanıyorum. Futbol Direktörü Ali Gültiken, teknik direktör Özcan Kızıltan, sporcular ve çorbada tuzu bulunan herkesi candan kutluyorum. Ve muhteşem taraftar. Sizleri de yere görğe sığdıramıyorum. Helal olsun...
Övünmekte, çok haklısın...
Metin Gökalp
Tepeciklisi, Balçovalısı, Yalılısı, Yeşilyurtlusu, Esenderelisi, Çobançeşmelisi, Aktepelisi, Narlıderelisi, Eskiizmirlisi, Uzunderelisi, Altındağlısı, Yenidoğanlısı, Bayraklılısı, İkiçeşmeliklisi, Karataşlısı, Eşrefpaşalısı, Üçyollusu, Hataylısı, Güzelyalılısı, Çimentepelisi, Karabağlarlısı, Gaziemirlisi, Mendereslisi, Sarnıçlısı, Gültepelisi, Alsancaklısı, Bornovalısı...
Az açılalım...
Urlalısı, Çeşmelisi, Gümüldürlüsü, Seferihisarlısı, Karaburunlusu, Bergamalısı, Aliağlısı, Tirelisi, Ödemişlisi, Kirazlısı, Menemenlisi, Selçuklusu, Tepeköylüsü, Bayındırlısı, Beydağlısı, Foçalısı, Dikililisi, Kemalpaşalısı... Yetmez!
Buralarda ikamet eden Göztepeli'lerden bahsediyoruz. Afyonlusu, Adanalısı, Trabzonlusu, Vanlısı, Ardahanlısı, Bursalısı, Manisalısı, Niğdelisi, Erzurumlusu, Elazığlısı, Malatyalısı, Konyalısı, Denizlilisi, Aydınlısı, Uşaklısı, Antalyalısı, Muğlalısı, Ispartalısı, Eskişehirlisi... E, okullara girmezsek olmaz...
Boğaziçilisi, Ottülüsü, Yıldızlısı, İttülüsü, Koçlusu, Yeditepelisi, Egelisi, Dokuz Eylüllüsü, İzmir Ekonomisilisi, Yaşarlısı, Gedizlisi, Fıratlısı, Sütçü İmamlısı, Mülkiyelisi, Ankara Hukuklusu... Dönelim mahalleye...
Köfteci Haluk'u, Kokoreççi İzzet'i, Berber İsmail'i, Kahveci Celoş'u, Kasap Aydemir'İ, Otoparkçı Murat'i, Pizzacı Cüneyt'i, Sanita Rıfat'ı, Şortan Faruk'u, Baharatçı Kamil'i... Bizimkiler nasıl unutulur!
Efsane Sinan'ı, Doğan'ı, Çağatay'ı, Selim'i, Tamer'i, Barış'ı, Ergun Ulucay'ı, Erşan'ı, Seçkin'i, Suavi'yi ve Başkan M.Okumuş'u...
Ve Özgür Attila yeğenimiz de herkes gibi dün yaşanan muhteşem dönüşü, muhakkak coşkuyla izlemiştir gökyüzünden... Yukarıda saydığımız herkese tercüman olarak, teşekkürü bir borç biliyoruz. Sağol İmam Başkan... Sağol Ali Gültiken... Sağolsun Özcan hoca ve futbolcular...
Karalar bağlayan İzmir Futbolu'na, müthiş bir lezzet kattınız ya... Ne kadar övünseniz, az...
En çok onlara yakıştı
Tepeciklisi, Balçovalısı, Yalılısı, Yeşilyurtlusu, Esenderelisi, Çobançeşmelisi, Aktepelisi, Narlıderelisi, Eskiizmirlisi, Uzunderelisi, Altındağlısı, Yenidoğanlısı, Bayraklılısı, İkiçeşmeliklisi, Karataşlısı, Eşrefpaşalısı, Üçyollusu, Hataylısı, Güzelyalılısı, Çimentepelisi, Karabağlarlısı, Gaziemirlisi, Mendereslisi, Sarnıçlısı, Gültepelisi, Alsancaklısı, Bornovalısı...
Az açılalım...
Urlalısı, Çeşmelisi, Gümüldürlüsü, Seferihisarlısı, Karaburunlusu, Bergamalısı, Aliağlısı, Tirelisi, Ödemişlisi, Kirazlısı, Menemenlisi, Selçuklusu, Tepeköylüsü, Bayındırlısı, Beydağlısı, Foçalısı, Dikililisi, Kemalpaşalısı... Yetmez!
Buralarda ikamet eden Göztepeli'lerden bahsediyoruz. Afyonlusu, Adanalısı, Trabzonlusu, Vanlısı, Ardahanlısı, Bursalısı, Manisalısı, Niğdelisi, Erzurumlusu, Elazığlısı, Malatyalısı, Konyalısı, Denizlilisi, Aydınlısı, Uşaklısı, Antalyalısı, Muğlalısı, Ispartalısı, Eskişehirlisi... E, okullara girmezsek olmaz...
Boğaziçilisi, Ottülüsü, Yıldızlısı, İttülüsü, Koçlusu, Yeditepelisi, Egelisi, Dokuz Eylüllüsü, İzmir Ekonomisilisi, Yaşarlısı, Gedizlisi, Fıratlısı, Sütçü İmamlısı, Mülkiyelisi, Ankara Hukuklusu... Dönelim mahalleye...
Köfteci Haluk'u, Kokoreççi İzzet'i, Berber İsmail'i, Kahveci Celoş'u, Kasap Aydemir'İ, Otoparkçı Murat'i, Pizzacı Cüneyt'i, Sanita Rıfat'ı, Şortan Faruk'u, Baharatçı Kamil'i... Bizimkiler nasıl unutulur!
Efsane Sinan'ı, Doğan'ı, Çağatay'ı, Selim'i, Tamer'i, Barış'ı, Ergun Ulucay'ı, Erşan'ı, Seçkin'i, Suavi'yi ve Başkan M.Okumuş'u...
Ve Özgür Attila yeğenimiz de herkes gibi dün yaşanan muhteşem dönüşü, muhakkak coşkuyla izlemiştir gökyüzünden... Yukarıda saydığımız herkese tercüman olarak, teşekkürü bir borç biliyoruz. Sağol İmam Başkan... Sağol Ali Gültiken... Sağolsun Özcan hoca ve futbolcular...
Karalar bağlayan İzmir Futbolu'na, müthiş bir lezzet kattınız ya... Ne kadar övünseniz, az...
En çok onlara yakıştı
Murat Attila
Şampiyonluk çok yakıştı, sarıya ve kırmızıya. En çok da tribünleri dolduran binlerce Göztepeliye. Onlar hak etti bu sevinci fazlasıyla. Her türlü sıkıntıya onlar göğüs gerdi. Amatör küme, 3. Lig demeden armanın peşinden koştular. 'Alayına isyan, inadına Göztepe' dediler. Bazen "Gençliğimin katilisin Göztepe" diye sitem ettiler. Ama hiç vazgeçmediler, hiç ödün vermediler. Kötü günlere inat daha da artan bir sevgiyle sahiplendiler. En çok onlara yakıştı şampiyonluk... Coplandılar, üzerlerine biber gazı atıldı, vuruldular, bıçaklandılar. Adıyaman'dan tutun, Çankırı'ya, Çorum'a İskenderun'a, yedi iklim dört bucakta sevdalarının peşinden koştular. Çok şeyler yazıldı onlar için, çok şeyler söylendi. İstedim ki bir şeyler de ben karalayayım, sonsuzluğa yolcu ettiğim sevgili oğlum Özgür'ün tribün yoldaşları için... Şampiyonluğun kutlu olsun Göz Göz...
------
Güçlü bir isyanın adıdır Göztepe.
Sevginin ve adanmışlığın sarı-kırmızıya bürünmüş rengidir.
Bazen bir türküdür,
Delikanlı kızların ve yürekli yiğitlerin ağızlarında.
Söyleyenin de dinleyenin de gönlüne neşe saçar.
Bazen bir tutkudur, kor olur yakar.
Canlıdır Göztepe, gençliktir.
İzmirli olmanın keyfidir.
Gençlikte yaşam tarzıdır
Orta yaşlılıkta neşe,
İhtiyarlıkta gurur
Sevdası her dem taptaze durur.
Sürekli çakırkeyif gezmek gibidir Göztepelilik
İçtikçe ayılamazsın, az içersen kanamazsın.
Vefadır Göztepe, dost gönüllerin bağrında
Özlemdir, kışa inat bahara
Yaşamdır Göztepe;
Ölüme inat sevdanın kıyısında.
Atkılarda, pankartlarda yazdığı gibi
Bazen yeter iki kelime
Sevdadır Göz Göz,
Aşkın sarı-kırmızı alevi akar
Gençlerin kor gibi yanan damarlarında.
Dik durmaktır Göztepe
Hüznün ve karanlığın önünde
Kartal kanatlı Efe heybetiyle
Binlerce oğlumun ve kızımın adıdır Göztepe
Sonsuza dek ÖZGÜR'ce
Alayına isyan
İnadına GÖZTEPE...
Şampiyonluk çok yakıştı, sarıya ve kırmızıya. En çok da tribünleri dolduran binlerce Göztepeliye. Onlar hak etti bu sevinci fazlasıyla. Her türlü sıkıntıya onlar göğüs gerdi. Amatör küme, 3. Lig demeden armanın peşinden koştular. 'Alayına isyan, inadına Göztepe' dediler. Bazen "Gençliğimin katilisin Göztepe" diye sitem ettiler. Ama hiç vazgeçmediler, hiç ödün vermediler. Kötü günlere inat daha da artan bir sevgiyle sahiplendiler. En çok onlara yakıştı şampiyonluk... Coplandılar, üzerlerine biber gazı atıldı, vuruldular, bıçaklandılar. Adıyaman'dan tutun, Çankırı'ya, Çorum'a İskenderun'a, yedi iklim dört bucakta sevdalarının peşinden koştular. Çok şeyler yazıldı onlar için, çok şeyler söylendi. İstedim ki bir şeyler de ben karalayayım, sonsuzluğa yolcu ettiğim sevgili oğlum Özgür'ün tribün yoldaşları için... Şampiyonluğun kutlu olsun Göz Göz...
------
Güçlü bir isyanın adıdır Göztepe.
Sevginin ve adanmışlığın sarı-kırmızıya bürünmüş rengidir.
Bazen bir türküdür,
Delikanlı kızların ve yürekli yiğitlerin ağızlarında.
Söyleyenin de dinleyenin de gönlüne neşe saçar.
Bazen bir tutkudur, kor olur yakar.
Canlıdır Göztepe, gençliktir.
İzmirli olmanın keyfidir.
Gençlikte yaşam tarzıdır
Orta yaşlılıkta neşe,
İhtiyarlıkta gurur
Sevdası her dem taptaze durur.
Sürekli çakırkeyif gezmek gibidir Göztepelilik
İçtikçe ayılamazsın, az içersen kanamazsın.
Vefadır Göztepe, dost gönüllerin bağrında
Özlemdir, kışa inat bahara
Yaşamdır Göztepe;
Ölüme inat sevdanın kıyısında.
Atkılarda, pankartlarda yazdığı gibi
Bazen yeter iki kelime
Sevdadır Göz Göz,
Aşkın sarı-kırmızı alevi akar
Gençlerin kor gibi yanan damarlarında.
Dik durmaktır Göztepe
Hüznün ve karanlığın önünde
Kartal kanatlı Efe heybetiyle
Binlerce oğlumun ve kızımın adıdır Göztepe
Sonsuza dek ÖZGÜR'ce
Alayına isyan
İnadına GÖZTEPE...
İyi ki varsın Göztepe
Bülent Buda
Oyun alanında bildik, alışılmış görüntüler... Göztepeli futbolcular, vitesi yükseltip hızlandıklarında üç beş dakika içinde maçı bağlıyorlar.
Dün de öyle oldu.
5 ile 15. dakikalar arası, çullandılar Çankırı’nın üzerine... 6 pozisyon bulup, ikisini attılar, işi bitirdiler.
Tribünler, beklendiği gibi 30 bindi. Ne yazılır ne de anlatılır böyle günler. Yaşamalısınız.
Göztepe’nin tutkulu, çılgın taraftarı bunu hep yapıyor.
İzmir’i geçelim, Türkiye sınırları dışına taşan, farklı bir taraftar karakteri bu. Her koşulda takımının arkasında duran, sapmayan, vazgeçmeyen bir tutku biçimi. Tarifini yapmada, karşılığını bulmada, zorluyor insanı. Dedelerden torunlara akıp giden, giderek çoğalan, büyüyen, muhteşem, coşkulu bir kalabalık.
Bu insanlar, her defasında daha fazlasını hak ediyor. Onların tribünleri doldurduğu bir Süper Lig’de İzmir’in futbol kimliğine katacakları ivmeyi, getirecekleri coşkuyu tahmin edebilmek bile insanın tüylerini diken diken ediyor.
Duygulandırıyor.
Abartmıyorum; spor okullarında ders okutulacak harikulade bir öykünün kahramanlarından söz ediyoruz. Göztepe’nin kurumsal kimliğiyle, geleceğe yönelik projeleriyle, bu muhteşem taraftarın sevgisini de örtüştürdüğümüzde önümüzdeki sezon Bank Asya’ya katacakları rekabetin boyutunu şimdiden tahmin etmek, hiç de zor değil.
Yaşadığımız şu güzel günlere katkı veren herkese kucak dolusu teşekkürler.
Konuşmalarımızla, yazılarımızla, ara ara eleştiri dozunu aşmışsak, can sıktıysak, affola. İzmir futbolundaki çok şeyden ötürü canımız sıkkın. Bu olumsuz koşullarda bize çok değerli bir şampiyonluk armağan ettiniz. İçimizi serinlettiniz.
Tüm Göztepelileri ne kadar kutlasak, yetmez. Eksik kalır.
İyi ki varsınız.
Dün de öyle oldu.
5 ile 15. dakikalar arası, çullandılar Çankırı’nın üzerine... 6 pozisyon bulup, ikisini attılar, işi bitirdiler.
Tribünler, beklendiği gibi 30 bindi. Ne yazılır ne de anlatılır böyle günler. Yaşamalısınız.
Göztepe’nin tutkulu, çılgın taraftarı bunu hep yapıyor.
İzmir’i geçelim, Türkiye sınırları dışına taşan, farklı bir taraftar karakteri bu. Her koşulda takımının arkasında duran, sapmayan, vazgeçmeyen bir tutku biçimi. Tarifini yapmada, karşılığını bulmada, zorluyor insanı. Dedelerden torunlara akıp giden, giderek çoğalan, büyüyen, muhteşem, coşkulu bir kalabalık.
Bu insanlar, her defasında daha fazlasını hak ediyor. Onların tribünleri doldurduğu bir Süper Lig’de İzmir’in futbol kimliğine katacakları ivmeyi, getirecekleri coşkuyu tahmin edebilmek bile insanın tüylerini diken diken ediyor.
Duygulandırıyor.
Abartmıyorum; spor okullarında ders okutulacak harikulade bir öykünün kahramanlarından söz ediyoruz. Göztepe’nin kurumsal kimliğiyle, geleceğe yönelik projeleriyle, bu muhteşem taraftarın sevgisini de örtüştürdüğümüzde önümüzdeki sezon Bank Asya’ya katacakları rekabetin boyutunu şimdiden tahmin etmek, hiç de zor değil.
Yaşadığımız şu güzel günlere katkı veren herkese kucak dolusu teşekkürler.
Konuşmalarımızla, yazılarımızla, ara ara eleştiri dozunu aşmışsak, can sıktıysak, affola. İzmir futbolundaki çok şeyden ötürü canımız sıkkın. Bu olumsuz koşullarda bize çok değerli bir şampiyonluk armağan ettiniz. İçimizi serinlettiniz.
Tüm Göztepelileri ne kadar kutlasak, yetmez. Eksik kalır.
İyi ki varsınız.
