2003-2004 Sezonu

Analar ağlamaz Hasan Elidemir Dün yaşanan inanılmaz çirkinlikleri seyrederken, güzellikler adına, daha doğrusu eğer bulabilirsem bir tek güzellik adına ne yazabileceğimi kafamda kuruyordum. Ve tamam. İşte bulmuştum...Maçın hakeminden maçın tedbirine, bayrağa saldıranından, tek kişiyi 10 kişi dövenine kadar maalesef, herşey ve herkes çirkindi... Ama futbolcular aslanlar gibiydi. Mücadele ediyorlar, pozisyonlara giriyorlardı. Futbolda yapılması gereken ne varsa yapıyorlardı. Onları seyreden negatif elektrikle yüklü 10 binlerce, "Nefret"e rağmen...Tam futbolcunun bu kirlenmişlikte bile tertemizliğini gururla izlediğimi düşünüyordum ki, Karşıyaka beşinci golünü attı. Bitime daha beş dakika vardı. "Tamam" dedim. Şimdi Karşıyakalı futbolcular, Göztepeli meslekdaşlarına yapılması gerekeni yapacaklar ve artık saldırmayacaklardı. Çünkü tribünler yanıyordu. Çünk Göztepe 10 kişi kalmıştı, çünkü Göztepeli meslekdaşları 2-0 galibiyetten 5-2 mağlubiyete düşmüştü. Morali resmen sıfırdı. Seyircisi ve hatta idarecisi resmen dayak yemişti...Ve sen Karşıyakalı futbolcu bütün bunları görmüştündü... O zaman artık durmalıydın...Altıncıyı kaçırınca dövünmemeliydin. Asaletini korumalıydın...Bu maçta, tek güzellik diye siz eski meslekdaşlarımı düşünürken, son 5 dakikada Karşıyakalı futbolcu kardeşlerimin saldırısı yüzünden içim acıdı...Ben artık bu çirkinlikler içinde kendi yazılarımdan bile rahatsız olur oldum. Not: Ben yetkili olsam, artık sittin sene KSK-Göztepe maçına seyirci sokmam. Yaşın yanında kuru da yanmışmış, yanarsa yansın, yeter ki analar ağlamasın.